Vorig jaar won hij; dit seizoen presenteert Art Rooijakkers (35) op IJsland het AVRO-spelprogramma Wie is de Mol? Ontboezemingen van een avonturier.
Hoe kijk je terug op de opnamen?
„Het was heel bijzonder. IJsland oogt adembenemend, maar het is er ook stil, leeg en uitgestrekt. Er zijn heel weinig bomen, waardoor je gevoel voor afstand en dimensies verandert. En het feit dat het vanwege de middernachtzon maar vier uur per etmaal donker was, doet ook wat met je. Ik heb met de crew een paar keer om half twaalf ’s avonds een potje lopen voetballen. Heel bizar. ”
Kon je je gemakkelijk aanpassen aan de omstandigheden?
„Je kunt er behoorlijk van in de war raken. Er is in Reykjavik een kliniek waar elk jaar tientallen toeristen moeten worden opgenomen. Zelf had ik er niet zo’n last van. Waar ik meer moeite mee had, was de kou. Ik heb met acht lagen kleding op een bergtop gestaan en nog stond ik te vernikkelen. Dat was echt killing.”
Hoe vond je het om als oud-winnaar Wie is de Mol? te presenteren
„Ik was verheugd dat ik werd gevraagd. Toch zei ik niet meteen ja. Ik wilde eerst overleggen met de makers en Pieter Jan Hagens, de vorige presentator. Het verschil tussen mijn voorgangers en mij is dat ik als kandidaat heb meegedaan. Ik weet hoe het is om in zo’n groep te zitten, om een executie mee te maken en wat het met je doet als iemand naar huis moet. Ik denk dat je dat terugziet in mijn manier van presenteren.”
Welke impact had het meedoen aan Wie is de Mol destijds op je?
„Naar WIDM kijken anderhalf miljoen mensen en dat had zeker invloed op mijn bekendheid. Overal werd ik erop aangesproken. Ik woon tegenover een school en
als ik daar ’s middags langsliep, stonden al die kinderen mij na te schreeuwen.”
Wat heb je eigenljjk met het prijzengeld van 20.00 euro gedaan?
„Ik ben met de andere finalisten in een sterrenrestaurant gaan eten. Verder heb ik een gedeelte aan een goed doel gegeven en een gedeelte apart gezet. Ik ben een enorme fan van Elvis Presley en hoop dit voorjaar een Elvis-bedevaart te kunnen maken. Dan huur ik zo’n oude Amerikaanse bak en ga ik naar alle steden die in zijn leven een rol hebben gespeeld.Eigenlijk had ik die toer het afgelopen jaar al willen doen, maar toen had ik het zo druk dat het er niet van kwam.”