Marg Helgenberger (53) was bijna twaalf jaar lang het boegbeeld van CSI en een rolmodel voor vrouwen die zich staande moeten houden in een mannenwereld. Nu stopt ze ermee. Waarom?
Waarom hang je je CSI-pet na al die jaren aan de wilgen?
„Ik vond dat de rek na al die tijd een beetje uit mijn personage was, zeker nadat Catherine degradeerde aan het begin van dit seizoen. Dan kost het meer moeite om jezelf op te laden voor wéér een lange werkdag in de studio. Ik ben intussen ook een dagje ouder. Ik heb op mijn drieënvijftigste nu eenmaal niet meer zo veel energie als op mijn éénenveertigste, toen ik met de serie begon.”
Speelde de angst om voor eeuwig vast te blijven zitten aan Catherine ook een rol?
„Ook dat. Ik wilde zo onderhand wel weer eens verder met mijn leven en mijn carrière. Als je een hoofdrol speelt in een serie als CSI, vereenzelvigen de kijkers én regisseurs van tv-series, films en theaterstukken je steeds meer met het karakter dat je speelt. Het wordt dan steeds lastiger om andere rollen te krijgen. In 2010 wilde ik al stoppen, maar toen kwam mijn echtscheiding ertussen. Door de financiële afwikkeling van de zaak leek het me verstandig om door te gaan en konden de makers van CSI me overhalen om nog even te blijven. Maar nu heb ik alles op orde en is de tijd gekomen om er een punt achter te zetten.”
Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?
„De komende maanden ga ik het eerst kalm aan doen, tenzij zich iets aandient waar ik geen nee tegen kan zeggen. Ik heb jarenlang keihard gewerkt en heb tijd nodig om mijn hoofd leeg te maken. In de eerste plaats moet ik me losmaken van Catherine Willows, al zal ik haar ook heus wel missen. Vervolgens ga ik rustig nadenken over wat ik verder wil gaan doen. Waarschijnlijk keer ik terug naar mijn oude liefde het toneel, maar je weet nooit wat het lot voor je in petto heeft.”
Denk je dat we je ooit nog eens terugzien in CSI?
„De producers van de serie hebben me verzekerd dat de deur van het crimelab in Las Vegas wijd open blijft staan voor mij. Ze hebben me gevraagd of ik zou willen terugkomen als ze in één of twee speciale afleveringen een verhaallijn aan Catherine wijden. Ik heb tegen ze gezegd: ‘Waarom niet? Het is de beste baan die ik ooit heb gehad!’ Als het tegen die tijd uitkomt met mijn schema, zal ik geen moment aarzelen.”
Wat vind je ervan dat de schrijvers Catherine in leven hebben gelaten?
„Ik ben heel blij dat ze haar niet dood hebben laten gaan en dat ze niet op de snijtafel van dokter Robbins is geëindigd. Ik vind het fijn dat ze nog leeft en door haar nieuwe baan bij de FBI op een afstand verbonden blijft met haar oud-collega’s van het crimelab. Je raakt zó verknocht aan zo’n personage, we hebben samen zo veel meegemaakt. Als Catherine was overleden, zou er ook een stukje van mezelf zijn gestorven.”
Catherine in het kort
Catherine verdiende vóór haar CSI-carrière de kost als stripper in een nachtclub in Las Vegas en was, onder invloed van haar man Eddie Willows, een tijd aan de cocaïne. Via een vaste bezoeker, rechercheur Jimmy Tadero, kwam ze bij het CSI-team terecht. Chef Gil Grissom leidde haar op. Van forensisch laborante schopte ze het tot teamleider van de nachtdienst. Aan haar gestrande huwelijk hield ze een dochter over, Lindsey.
Catherine was getrouwd met haar werk. Ze had af en toe een date of een relatie die langer duurde dan een onenightstand, zoals met rechercheur Lou Vartann en nachtclubeigenaar Chris Bezich. Eén avontuurtje liep verkeerd af: iemand deed iets in haar drankje en vergreep zich aan haar (seizoen 7). Op de werkvloer flirtte ze veelvuldig met collega’s Warrick Brown en Gil Grissom, maar tot een serieuze verhouding kwam het niet.
De laatste episode waarin Catherine meespeelt, ‘Willows in the wind’, werd in Amerika op 25 januari uitgezonden. Maandagavond 5 maart is op RTL 4 het dramatische verhaal te zien, waarin ze op de valreep nog moet vechten voor haar leven. Als ze met teamleider D. B. Russell de plaats delict van een schietpartij wil onderzoeken, krijgt ze zelf de volle laag. Patholoog-anatoom Robbins moet haar ter plekke ‘opereren’ met een krultang...
Ze groeide op bij haar alleenstaande moeder, Lily Flynn. Pas op volwassen leeftijd ontdekte ze dat casinomagnaat Sam Braun haar biologische vader was. Tot zijn dood hadden ze een haat-liefde-verhouding. Sam nam het niet zo nauw met de wet, wat Catherine moeilijk kon rijmen met haar bezigheden in dienst van de politie. In het zevende seizoen werd de malafide gokbaas neergeschoten en stierf hij in Catherines armen.
Haar specialiteit was het analyseren van bloedspetterpatronen en haar motto luidde: ‘Twijfel nooit en kijk nooit terug.’ Ze zat vanaf het begin in 2000 in de serie en speelde in 256 afleveringen mee. Als bezorgde moeder zette ze altijd een tandje bij als er een kinderverkrachter vrij rondliep. Wat haar in bijna 12 jaar het meest aangreep, was de dood van Warrick Brown (seizoen 9). Nadat de hulpsheriff hem had neergeschoten, stortte ze emotioneel in.
