Na The American dream en The Voice of Holland beginnen Nick & Simon aan de muzikale spelshow Nick tegen Simon. En daarin zijn ze eens een keer geen vrienden.
Nog voor Nick Schilder & Simon Keizer zich in de tv-studio vertonen om de eerste aflevering voor Nick tegen Simon op te nemen, is het publiek (voornamelijk dames van allerlei leeftijden) al niet meer te houden. Ze klappen, roepen, oefenen alvast de begintune en zijn ingenomen met de attributen die ze bij binnenkomst hebben gekregen. De lampjes, vlaggetjes en rubberen handen gaan later, tijdens de opnames van het programma, nog van pas komen. Het is precies de uitgelaten sfeer die past bij Nick tegen Simon en doet denken aan shows als Het gevoel van en Ik hou van Holland.
Zoals de naam al zegt, nemen de twee Volendammers het tegen elkaar op, met iedere aflevering een andere bekende gast aan Nick, Simon en hun muzikale gasten verkleden zich regelmatig om punten te scoren hun zijde. Wel een muzikale, want er wordt behoorlijk wat afgezongen. De teams moeten bijvoorbeeld liedjes zingen waarvan in de titel een bepaald woord zit, en na elk van de vier rondes steken beide teams een bekend lied in een ander jasje.
Een heel ander jasje. Zo kan het gebeuren dat het Nick en Simon-nummer Rosanne ineens een gospelnummer is geworden en dat We are the champions van Queen plotseling een operanummer is. Het publiek bepaalt met zijn gekleurde, rubberen handschoenen wie het volgens hen het beste heeft gedaan.
Knipoog
Simon Keizer vertelt na afloop van de opnames dat hij de Ik hou van Holland-vergelijking helemaal ziet zitten. „Ik zou heel blij zijn als mensen van Nick tegen Simon hetzelfde gevoel krijgen. Het is een muzikaal spelprogramma met een dikke knipoog. Er wordt van alles uit de kast gehaald aan kleding en attributen, en er is een onderdeel waarin we vermomd de straat op gaan om vreemden aan te spreken met teksten van liedjes. Bij dit programma hebben we zeker niet aan ons imago gedacht, mochten we dat al hebben. We zetten onszelf behoorlijk voor lul, maar dat is alleen maar heel grappig.”
Die vermommingen werkten ook nog eens heel aardig. Simon: „Ik ben in al die keren maar twee keer ontmaskerd. De een hoorde het aan m’n stem en de ander keek me een minuut aan en zei: ‘Volgens mij ben jij die ene van Nick en Simon.’ Als mezelf had ik zoiets nooit gedurfd, maar met vermomming viel alle schaamtegevoel weg.”
Orde
Om de vergelijking met Ik hou van Holland door te trekken: Katja Römer-Schuurman heeft de Linda de Mol-rol bij Nick tegen Simon. Zij moet orde zien te houden in de chaos. Nick en Simon ontmoetten Katja vorig jaar bij De jongens tegen de meiden en dat werkte meteen lekker. „We wilden een presentatrice die niet op haar mondje is gevallen, tegen ons in durft te gaan en met wie we een klik hebben. Wij dachten aan Katja, en het gevoel was vanaf de eerste minuut al goed.”
Andersom lijkt Katja het ook prima naar haar zin te hebben. Ze danst mee op ieder lied en lijkt totaal niet geïrriteerd wanneer ze herhaaldelijk in de maling wordt genomen door Nick, Simon en hun gasten van deze eerste aflevering, Dennis van de Ven en Jeroen van Koningsbrugge.
Zingen
Nick tegen Simon is het zoveelste tv-programma van het Volendamse duo. Het lijkt er verdacht veel op alsof Nick & Simon hun zangcarrière op een laag pitje hebben gezet. The voice of Holland is nog maar net achter de rug, de kinderversie van hetzelfde programma is in volle gang, en volgende maand vertrekken de twee naar Japan waar ze nietsvermoedende Japanners enthousiast pogen te krijgen voor hun muzikale talenten. Maar Simon bezweert dat fans zich geen zorgen hoeven te maken. Hun muzikale carrière zal altijd belangrijker blijven dan de televisie. „Die tv-carrière is puur toeval; we zijn nooit zelf met een voorstel gekomen, we worden altijd gevraagd. Het is leuk om van meerdere walletjes te eten, maar we blijven Nick & Simon, de muzikanten.”
Om dat te onderstrepen trekken ze een maand in de studio uit om een nieuw album op te nemen. Een dat binnen het bekende Nick & Simon-geluid past. „Maar we vinden wel dat je een beetje moet evolueren. Hoe zeg je dat? Het hoeft geen revolutie te zijn, maar wel een evolutie. Die uitdaging zoeken we in een album."
Uit
Het is moeilijk voor te stellen dat Nick & Simon zes jaar geleden nog onbekende, ploeterende muzikanten waren. Het succes kan bijna niet op. Volgens Simon is dat te danken aan een combinatie van hard werken (op dit moment 7 dagen in de week, 12 uur per dag) en geluk. Voorlopig kan het niet op met de populariteit, al las Simon onlangs wel een verontrustende mededeling in de Telegraaf. „Daarin stond dat we ‘uit’ zijn dit jaar. Nou, als dat zo voelt, wil ik best nog een tijdje uit zijn! Maar serieus, ons doel zes jaar geleden was om geen eendagsvlieg te zijn en dat is redelijk gelukt.” Een solocarrière hoeven we dan ook niet snel te verwachten. „Het lijkt me onwaarschijnlijk dat we tot ons 70ste bij elkaar blijven, maar voorlopig hebben we het nog veel te leuk samen.”
