Vier jaar werkte een filmploeg van de BBC aan de tiendelige natuurserie Life. Van dichtbij brengen de makers planten en dieren in beeld. Wat vergt het van de crew; welke foefjes en cameratechnieken komen erbij kijken?
Life is een aaneenschakeling van hoogtepunten uit de wondere maar vaak ook wrede wereld van de natuur. Je bent nog niet bekomen van de verbazing over de vlucht van een school vliegende vissen of er schiet een veelkleurige kameleon in beeld die met zijn uitschuifbare tong razendsnel een insect verschalkt. Het ene moment vrees je nog het ergste voor een zielig zeehondje dat zich achter een ijsschots verstopt voor een groep hongerige orka’s, kort daarop ren je mee met drie jonge luipaarden die likkebaardend jacht maken op een struisvogel.
De scènes zijn zo dicht op de huid van de dieren gefilmd en zo realistisch, dat het is alsof je er bij bent. Adembenemend, dramatisch, vervreemdend. De vindingrijkheid van jagers en de manieren waarop hun prooien aan ze ontkomen, roepen bewondering op. De cameratechnieken en de creativiteit van de makers die de strijd om het bestaan van zo nabij vastleggen, zijn minstens zo indrukwekkend.
Recht van de slimste
Het produceren van de serie Life, de opvolger van Planet Earth, heeft vier jaar gekost. Na een jaar van intensieve voorbereidingen gingen BBC-teams wereldwijd op expeditie om 130 verhalen over ‘het recht van de slimste’ te verfilmen, verteld vanuit het perspectief van dier en plant. Daarbij zochten de crewleden naar originele invalshoeken. Regisseur Mike Gunton gaf hun de opdracht mee om de platgetreden paden te vermijden. Geduld was een eerste vereiste. Het kan dagen duren voordat een komodovaraan op Rinca (Indonesië) een buffel een giftige beet toedient. En dan duurt het nog minstens een week voordat het slachtoffer door zijn hoeven zakt. Al die tijd moeten de cameramensen alert blijven en zich niet zelf te grazen laten nemen. Maar dat is op zich niets nieuws in het natuurfilmgenre.
Thriller in slowmotion
De heli-gimble, een camera die aan een helikopter is gemonteerd, die van een kilometer hoogte haarscherp kan inzoomen, gebruikte de BBC ook al in Planet Earth. Wat Life een spectaculaire meerwaarde geeft, is het gebruik van een hypermoderne hogesnelheidscamera. Dit met computertechnologie volgestopte filmische wonder kan achtduizend beelden per seconde opnemen. Een macrolens of telekanon ervoor en je weet niet wat je meemaakt bij het terugkijken van de opname, bijvoorbeeld van de vliegende vissen of een kapucijnaap, die met een steen een kokosnoot splijt. Een ware thriller in slowmotion, één en al drama en onthulling, geen detail blijft er verborgen. Je waant je bijna een voyeur bij het zien van zo veel intimiteit. De techniek legt de laatste geheimen bloot van Moeder Natuur. Of blijven er nog wat over?
