Zaklopen en koekhappen is er - gelukkig voor de koninklijke familie - al een paar jaar niet meer bij, maar Koninginnedag blijft een feest vol tradities en blije mensen met oranje vlaggetjes. Ook in het Limburgse Thorn en Weert. Astrid Kersseboom doet verslag van de dag voor de NOS, Menno Reemeijer is de reporter in de stoet.
'Vooral niet te veel kletsen': dat is de belangrijkste opdracht die Astrid Kersseboom zichzelf meegeeft voor Koninginnedag. De presentatrice is met vier jaar ervaring al een Koninginnedag-veterane en weet wat het publiek nodig heeft: iemand die bijtijds haar mond houdt.
Kletsen
"Het belangrijkste is dat de kijker de sfeer meekrijgt en dan moet er niet iemand de hele tijd doorheen zitten te kletsen", zegt Astrid. „De mensen zien de beelden. Mijn rol is vertellen wat er gaat gebeuren en waar nodig zaken verduidelijken." De Koninginnedag-presentatrice bereidt zich grondig voor. Astrid: "Ik heb de programma’s van de plaatsen uitgebreid bekeken en de week vóór 30 april loop ik de route met iemand uit Thorn en Weert, zodat ik weet wat waar gebeurt. En zo krijg ik wat extra achtergrondinformatie. Daarna maak ik teksten. De dag vóór Koninginnedag hebben we een generale repetitie en kijken we op welke momenten ik meer moet praten en wanneer minder."
Afstand
Astrid kent de prinsen en prinsessen inmiddels allemaal. Met een knipoog: "En ze zijn me allemaal even lief. Zonder gekheid: een persoonlijke band met de Oranjes heb ik niet. Ik ga niet op de thee op Huis ten Bosch of de Eikenhorst." Verslaggever Menno Reemeijer pakt er van tevoren nog even het smoelenboek bij. Al is het niet de bedoeling dat hij het koninklijke bezoek bij de kladden grijpt voor een praatje onderweg. "Ik moet afstand houden, mag geen storende factor zijn. Dat wordt heel strikt afgesproken met de Rijksvoorlichtingsdienst, maar in de praktijk is het niet zo streng, hoor. Degene bij wie ik echt uit de buurt moet blijven, is de koningin; ik mag wel vrij tussen de prinsen en prinsessen lopen. Als ik ze maar niet aanspreek; het is tenslotte hun dag. Willem-Alexander en Máxima of Laurentien en Friso komen soms zelf naar de microfoon, maar dat gebeurt op de een of andere manier altijd in de tweede plaats die ze bezoeken. Ik doe alleen de eerste." Menno toont hoe het publiek langs de kant de dag beleeft. "Hoe is het om de koningin voorbij te zien komen? En wat doen de prinsen voor leuks?"
Linedancen
Er wordt nogal eens geklaagd over het oubollige programma van Koninginnedag: prins Maurits die een robbertje ringsteekt en Constantijn die niet uitkomt onder een potje spijkerpoepen. Menno denkt dat die tijd nu wel is geweest. "Het koekhappen en zaklopen ligt achter ons. De plaatsen doen echt hun best voor een leuk programma. Wat me wel opvalt, is dat er elk jaar een linedancegroep bij zit. In mijn omgeving doet niemand aan linedancing, maar in al die plaatsen zit wel een club. Ach, het is folklore."
Beveiliging
Tot 2009 was Koninginnedag een vrolijk en ontspannen feest. De aanslag in Apeldoorn maakte van Koninginnedag 2010 een beladen dag. Dat merkte Astrid ook. "Toen ik bezig was, had ik nergens last van, maar na afloop was ik heel opgelucht dat er niets was gebeurd. Ik verwacht dat de beveiliging weer scherp is, misschien nog scherper dan vorig jaar. Nu hebben we ook nog de Damschreeuwer en de waxinelichtjesgooier gehad. Maar je merkt dat mensen vastbesloten zijn er een feest van te maken." Dat geldt voor de verslaggevers, al zitten er een paar nadelen aan de klus. Vier uur lang niet naar de wc kunnen bijvoorbeeld. Astrid: "Niks aan te doen, gewoon van tevoren gaan en het daarna ophouden." Zelf dronken worden is er ook niet bij, maar daar heeft ze iets op gevonden: "De uitzending duurt tot 14.00 uur. Daarna rij ik naar huis en doe ik het feest nog eens dunnetjes over."
