In Het Zal Me Een Rotzorg Zijn worden luie nietsnutten aan gehandicapten gekoppeld. Het programma-idee komt van Ewout Genemans.
De leukste kijktips
The World's End
21 Jump Street
Meer dan een miljoen Nederlanders gingen naar de bioscoop voor Intouchables, de Franse film over de bijzondere vriendschap tussen een lapzwanserige jongeman uit een achterstandswijk en een aan zijn rolstoel gekluisterde miljonair. Ook programmamaker Ewout Genemans zag Intouchables. Hij kwam uit de bios met een idee voor een tv-programma.
Luie nietsnutten
In Het Zal Me Een Rotzorg Zijn worden luie, nietsnutten van jongeren gekoppeld aan gehandicapten. De jongeren moeten flink aan de bak. In plaats van uitgaan en bier drinken, zorgen ze 24 uur per dag voor iemand die aan huis is gekluisterd. Dat betekent stoma’s verwisselen en andere onsmakelijke klusjes.
Gehandicapte buddy
Ewout: "De eerste periode vinden ze alles heel smerig, maar naarmate ze een band opbouwen met hun gehandicapte buddy, kosten ook vieze klussen minder moeite. We hopen natuurlijk dat er iets ontstaat tussen de twee, maar soms klikt het ook totaal niet bij een duo. Het loopt dus niet elke aflevering goed af, maar dat maakt dit programma juist echt.”
Grote vraag is waarom luie jongeren eigenlijk meedoen aan een programma waarin ze moeten werken. Genemans: "Soms willen ze weten of er meer is in het leven, en soms drongen hun ouders erop aan. Die wilden niet meer dat hun zoon of dochter op hun zak teerde.”
Silfred en Mike
In de eerste aflevering wordt lipglosskoning Silfred gekoppeld aan de lichamelijk beperkte Mike. Silfred is een werkloze über gay wiens leven bestaat uit feesten, zuipen en seks. Verantwoordelijkheid heeft hij niet en zorgen voor iemand met een handicap ziet hij totaal niet zitten. Zal het hem toch lukken om voor Mike te zorgen?
