Het had zo mooi kunnen zijn. Xander was 18 jaar en zou een mariniersopleiding gaan volgen. Aan vrienden geen gebrek, de toekomst lag voor hem open. Maar toen kreeg hij lymfeklierkanker.
Vijf jaar ging hij door de hel van chemobehandelingen en ziekenhuisopnamen. Xander werd genezen verklaard, maar zijn vrienden hadden hem in de steek gelaten en hij was een gebroken mens. Nu is hij 33 jaar en woont hij bij zijn ouders in. Hij werkt voor zijn plezier part-time in de kinderopvang, maar kan daar niet zelfstandig van leven.
Wat adviseert de volksjury Xander?
Moet hij zo doorgaan of is het tijd om op eigen benen te leren staan? De volksjury van Ik kan het niet alleen, gemaakt door Peter van der Vorst, komt in deze zesde aflevering voor het laatst bijeen om Xander te adviseren.
