In de drie nieuwe afleveringen van Kasteelvrouwe Emmy gaat de verbouwing door en staat er zelfs een gekostumeerd bal op de planning. De redacteur van dienst bezocht het chateau alvast in mei.
Een groen bordje met ‘Château des Chauvaux’ stuurt een groep journalisten naar rechts. Aan het eind van een onverharde weg doemt, omgeven door bomen en struiken, het zestiende-eeuwse kasteel van Emmy Postma op. Haar man Rutger leest een boek op de veranda, zij probeert binnen haar opspringende witte herdershonden rustig te krijgen. De zon schijnt, de vogels fluiten, het ruikt er naar vers gemaaid gras. Het voelt alsof de rest van de wereld hier niet bestaat.
Emmy Postma en Rutger
“Voor Emmy bestaat er ook niets anders”, vertelt Rutger als hij en zijn vrouw hun gasten voor de komende dagen de handen hebben geschud. Zo’n dertig jaar geleden plakte ze haar plakboek vol plaatjes à la Pride and Prejudice; inmiddels heeft ze al vijf jaar haar eigen kasteelleven in de Dordogne. Vanwege de grote renovatie nog niet zo romantisch als in de roman van Jane Austen, maar Emmy geeft niet op. Ze kan wel een boek schrijven over de – inmiddels verholpen – lekkage aan het dak, vertelt ze buiten aan tafel als iedereen is voorzien van een drankje en nootjes.
De verbouwing die te zien was in seizoen 1 heeft inmiddels de eerste vruchten afgeworpen. Momenteel zijn er twee gastenkamers klaar, die zijn nu gereserveerd voor twee gelukkige leden van het gezelschap. Wie er een volgende keer wil logeren, moet vooral mailen of spontaan langskomen, houdt de gastvrouw de rest van haar gasten voor; een onlineboekingssysteem is immers niets voor chaoot als zij.
Lees ook: Dit weten we al over het tweede seizoen van Kasteelvrouwe Emmy
Château des Chauvaux
Zodra de glazen leeg zijn, volgt een uitgebreide rondleiding. De houten trap leidt naar een doolhof aan gangen en kamers. Daar blijkt dat nog niet alles af is. Ze moet de derde gastenkamer bijvoorbeeld nog plamuren, vertelt Emmy als ze het stoffige en lege vertrek laat zien. De zeeblauwe torenkamers wil ze verder veranderen in badkamers, en een met verfpotten, dekens en een verdwaalde handschoen bezaaide ruimte is haar ‘rommelkamer’. Beneden in de keuken, de laatste stop, demonstreert ze trots haar houtfornuis.
Het kasteel mag dan nog deels in de steigers staan; de grootste troef van Château des Chauvaux, de kasteelvrouwe zelf, is meer dan klaar om haar gasten te ontvangen. Die mogen overal rondkijken en zichzelf bedienen. Het is een mooie wisselwerking: zij voelen zich meteen op hun gemak en andersom krijgt Emmy energie van haar enthousiaste logés, vertelt ze na de kasteeltour. “Ik heb zo veel leuke en inspirerende mensen ontmoet. Zelfs in de winter willen ze komen, terwijl ze weten dat het dan koud is binnen. Ze zijn vooral benieuwd naar het avontuur en hebben er bewondering voor. Dan weet je waar je het voor doet.”
Genieten in Frankrijk
Terwijl de gastvrouw in de keuken verder praat over haar plan om een strakke Franse tuin aan te leggen, is ze druk in de weer met het driegangendiner voor die avond: portobello’s met roquefort, twee quiches, een salade en pittige lamsworstjes en tot slot karamelijs met gekaramelliseerde pecannoten. Emmy’s gasten boffen maar. In de dinerkamer is het fris, maar de sfeer is warm, ook door de aankleding in de stijl van Jane Austen: een wit beklede tafel, met brocante servies en een zilveren kandelaar. Die staat er niet alleen voor de sfeer: “Ik houd van kaarslicht, want dan zie je de vlekjes op het bestek niet.”
Al heeft dat ook zijn nadelen. “Rutger, ik zie je helemaal niet door de kandelaar.” “Je weet toch hoe ik eruitzie?” “Nou, je verandert elke dag”, klinkt het over tafel. Zo’n gesprekje maakt extra duidelijk dat Emmy en Rutger zich in het programma niet anders voordoen dan ze zijn: twee mensen die van elkaar houden en het tegelijkertijd nooit met elkaar eens zijn. Emmy vertelt verder enthousiast over de binnenkort te verwachten pups van hond Jula en over een Franse legerofficier die tweehonderd jaar geleden in het kasteel overnachtte.
Kasteelvrouwe Emmy
De volgende ochtend is de sfeer net zo gemoedelijk. Als de logés ontbeten hebben, vraagt Emmy of de rest goed geslapen heeft. “Ik vind het bewonderenswaardig hoe ze het allemaal doet”, zegt Rutger als zijn vrouw even later bezig is met een interview. En dan heeft hij het niet alleen over haar gastvrouwschap: “Een kamer kan al helemaal af zijn in haar hoofd. Ze ziet wat anderen niet zien.” Zoals een Napoleon en Joséphine-bal, waar het tweede seizoen van Kasteelvrouwe Emmy naartoe werkt. De vrouwen in mooie jurken, de mannen in een ‘leuk pak’. Iedereen mag ’s avonds vrij dansen in de schuur naast het kasteel.
Als alle interviews zijn afgenomen en iedereen zijn laatste drankje heeft genuttigd, is het tijd om naar het bewolkte Nederland terug te keren. Weg uit de bubbel waarin je zorgen voor morgen zijn en je zo gastvrij ontvangen wordt. Andersom vond Emmy het ook gezellig met haar gasten, blijkt als zij en Rutger iedereen uitzwaaien. “Jullie zijn altijd welkom!”
Kasteelvrouwe Emmy is vanaf 13 augustus drie weken lang elke zondag om 21:20 uur te zien bij MAX op NPO1. Uiteraard verzorgt André van Duin weer de voice-over.
