Met het vertrek van Melissa Drost verliest GTST een van haar meest subtiel expressieve castleden. Ruim 2,5 jaar liet ze als Sjors haar blikken boekdelen spreken.
Melissa stapte op een rijdende trein toen ze in 2017 plots werd gebeld de rol van Sjors Langeveld over te nemen van Ingmar Schrama die het personage al 15 jaar had gespeeld. Fans moesten aan haar wennen, maar al snel had ze zich Sjors eigen gemaakt.
Lees ook:
Boze blikken parade
Opvallend genoeg bleek haar versie van Sjors een stuk serieuzer en zakelijker. Sjors werd een verantwoordelijke dame die heel wat te stellen kreeg met dochter Lana die in rap tempo uitgroeide van een zachtaardige prepuber tot een blowende tiener met grote mond en wegloopneigingen. Het leende zich voor talloze verhaallijnen waar Melissa naar hartenlust haar verzameling getergde, gepijnigde, boze, blije of volledig doorgedraaide gelaatsuitdrukkingen kon gebruiken. Een bloemlezing.
Zeg je Lana, dan zeg je al snel problemen. En bij Sjors betekent dat al snel fronsrimpels en tranen. En ijzig liefdevol moederlijk advies. Zoals die keer dat Lana loog over een SOA als smoes om geen seks te hebben met Valentijn, het vriendje dat ze alleen maar gebruikte als dekmantel om met haar ware vlam Bobby te kunnen zijn. Een verhaallijn waar de gemiddelde kijker ook van fronst, maar Melissa bracht het met verve.
Daarnaast kan ze schreeuwen als de beste met een stem die door merg en been gaat. Niet dat Lana daar naar luisterde, maar 't punt was wel gemaakt.
Misschien besloten de schrijvers wel om Sjors zoveel zware verhaallijnen te geven omdat Melissa verdriet zo moeiteloos mooi en overtuigend kan brengen. Van totale ontreddering en shock.
Tot verdriet met een schietgebedje waar beide handen voor nodig bleken, het kan allemaal.
Op het laatst vielen er zoveel tranen te betreuren dat zelfs manlief Amir ’t niet meer drooghield.
De moeizame relatie met Amir leende zich ook voor een wijd scala aan blikken. Vaak hoefde hij z’n mond alleen maar open te trekken om haar irritatiegrens te bereiken.
Amir maakte het haar ook niet makkelijk. Hun romance was dé rode draad van Sjors’ laatste jaren in Meerdijk en kende meer valse starts dan geluksmomenten. Voor wie zich afvraagt hoe je kijkt als de doodgewaande vrouw van je verloofde opduikt en doodleuk je beste vriendin wil worden, nou… zo.
Amir en Sjors houden van elkaar, maar de vraag is waarom. Samen kenden ze vooral slechte tijden, wat Melissa dan weer machtig speelde door een gezicht op te zetten dat zowel verstilde woede als kolkende walging uitstraalde.
Dat Amir er een sport van maakte iedereen te geloven behalve Sjors deed hun relatie ook geen goed. Logisch dat Sjors dan ook luidkeels vinger wijzend probeerde te waarschuwen voor Romy, de verlamde reisleidster die niet zo verlamd bleek.
Als een blik of een frons niet genoeg is om woede, verdriet of irritatie te uiten, schaalt Sjors de emotie op. Zodra haar onderlip verdwijnt, weet je dat ’t pas echt hommeles is. Ze bijt op haar lip om zich in te houden, maar die strijd wint ze nooit.
Maar al die jaren was Sjors wel de rots waarop Amir kon bouwen, zelfs als ze hem op haar rug naar huisarts Anton moest slepen omdat die onschuldige Romy een gifmengster bleek.
Uiteindelijk bleek liefde niet genoeg: Sjors maakte een slippertje met Bing en kroop daarna met frisse tegenzin weer in bed met Amir. Eén oogopslag vertelt het hele verhaal van twijfel, schaamte en ontreddering.
En ja, dankzij Amir kende Sjors ook mooie momenten. Zoals de dag dat ze stralend van geluk in haar bruidsjurk stond. Wel wat jammer dat ze vijf minuten na het ja-woord onder een vallende kroonluchter belandde.
Natuurlijk was Amir niet de enige die getrakteerd werd op haar veelzeggende blikken. Zo kon er niemand zo overtuigend tot een innerlijk inzicht komen als Sjors.
Toen Q Bouwhuis achter Lana aanging, kon hij rekenen op het gepatenteerde semi-geamuseerd wantrouwen van de vrouw die een jongen van 19 veel te oud vond voor een meisje van dik 17.
En ook als er niets te schreeuwen of te ruziën viel, wist Melissa haar personage een passief agressieve houding mee te geven die zelfs in de huiskamer beklemmend overkwam. Mooi weer spelen is aan La Langeveld niet besteed.
In dik 2,5 jaar Meerdijk maakte ze zoveel gekke dingen mee dat je soms niet eens meer wist of je moet lachen of schreeuwen. In dat geval deed Sjors voor de zekerheid een beetje van beiden.
En soms zijn woorden niet nodig, dan volstaat slechts een facepalm die ze ook vakkundig uitvoerde.
Hoe toepasselijk is het dan ook dat Melissa Drost afscheid neemt van de serie door er nog één epische ugly cry tegenaan te gooien. Moe, murw en met uitgelopen mascara.
Like. a. boss.
