Ieder GTST seizoen kent een rode draad, maar in seizoen 30 waren dat vooral gekleurde doeken. Schilderijen speelden een onverwacht prominente rol in het leven van menig Meerdijker. Een analyse.
Kunst en GTST gaan al jaren samen. Soapicoon Ludo Sanders is immers kunstliefhebber en eigenaar van een veilinghuis. Maar niet eerder domineerden schilderijen meerdere verhaallijnen die niet (alles) met Ludo te maken hadden.
Lees ook:
Foeilelijk familieportret
Zo was Ludo nergens te bekennen toen Nina besloot dat een schilderij de beste manier was om haar huwelijk te redden. Een mooi, fotorealistisch familieportret zou Bing vast kunnen overtuigen dat ze hun huwelijk nog een kans moesten geven. Ze huurde een gerenommeerde schilder in die een werkje afleverde waar Nina dolblij van werd. Bing liet zich er echter niet door verleiden en kijkers die het realistisch bedoelde portret onder ogen kregen, vroegen zich af of Nina toe was aan een bril.
Ludo Sanders: bijlesdocent
Valentijn werd dit seizoen door Ludo gedwongen serieus te gaan studeren. De tiener koos voor de kunstacademie en kreeg tegen wil en dank Ludo als bijlesleraar Op geheel eigen wijze liet hij zijn kleinzoon kennis maken met diverse stromingen zoals de druipkunst van Jackson Pollock. Valentijn krijgt hem zelfs zo ver ook een doek in die stijl te maken.
Ludo neemt Valentijn zelfs mee naar Amsterdam voor een bezoek aan het Rijksmuseum. Echt veel impact op de lopende verhaallijnen had dit uitstapje niet, maar het was wel bijzonder om de soapies in de ‘echte’ wereld te zien bewegen. Heel wat tijdloze doeken passeren de revue terwijl Ludo de rebelse puber probeert te overtuigen van de waarde van de klassieken.
Lord Kingsley perikelen
Valentijns ontdekkingsreis in de kunstwereld leidde indirect tot de eerste grote verhaallijn van Johnny Kraaijkamp in de soap. Henk Visser mocht alleen bij zijn familie logeren als hij het rommelhok in de flat omtoverde tot slaapplek. Dat deed hij door alle oude troep aan de straat te zetten, waaronder een vies en beschadigd schilderij dat als prikbord werd gebruikt.
Vlak voor de vuilniswagen kwam, zag Valentijn het doek liggen. Het leek ‘m ideaal voor zijn schoolopdracht ‘maak kunst van afval’. Maar Ludo is verbijsterd als hij het 'niemandalletje' onder ogen krijgt: dit is Lord Kingsley at Milton Manor, een prijzig doek dat hij jaren geleden weg had gedaan om zijn liefde voor Janine te bewijzen.
Uiteraard ontdekte Henk de waarde van het doek en ondernam hij wekenlang pogingen het weer terug te krijgen. Zijn familie kon de drie ton verkoopwaarde immers uitstekend kon gebruiken. Ludo piekerde er niet over, maar belandde desondanks in een lastig parket dankzij Valentijn en zijn nieuwe werknemer Amelie Hendrickx.
Amelie bleek geen onverdienstelijke schilder en dat bracht Valentijn op een idee. Hij liet haar met een smoes een replica maken van de Lord Kingsley die hij voor een zacht prijsje verpatste aan Henk die meende het gerestaureerde origineel te krijgen. Uit de goedheid van haar hart ging Amelie onbedoeld mee in de zwendel.
Ludo voor paal
Valentijn liep uiteraard tegen de lamp, maar Ludo kon pas rustig ademhalen als hij ook de vervalsing van de Lord Kingsley in zijn bezit heeft. Die wilde Henk niet geven zonder gecompenseerd te worden. Dit leidde tot een patstelling en een kat- en muisspel tussen Ludo en Henk. Zelfs Leon werd ingeschakeld om het doek in handen te krijgen, maar de Verduyntjes waren de louche handlanger te slim af met hun eigen vervalsing.
De strijd om het schilderij ging zelfs zo ver dat Ludo dreigde het grote geheim van de Verduyns te onthullen. Henk stond met de rug tegen de muur en kon niet anders dan het werk knarsetandend overhandigen aan een stralende Ludo die het kort daarop demonstratief buiten in de tuin verbrandde. Ludo had weer gewonnen.
L’Absence lijdensweg
Ietwat overmoedig door zijn winst in het Lord Kingsley debacle, belandde Ludo al snel in een nieuwe strijd om een schilderij. Ditmaal had hij zijn zinnen gezet op L’Absence, een relatief onbekend werk dat ooit grote indruk maakte op hem en Janine. Het doek leek hem een ideale manier om haar op te vrolijken na haar borstamputatie. In het ziekenhuis was hij druk bezig met een online veiling.
Ludo werd echter steeds overboden door Richard van Nooten, een koelbloedige kunsthandelaar die ook achter L’Absence aanzat. Van Nooten dreigde de veiling te gaan winnen, tot Amelie aanbood hem af te leiden in de hoop het weer goed te maken met haar baas na het Lord Kingsley incident. Amelie wierp zich met fiets en al voor de auto van Richard, waardoor hij geen oog meer had voor de veiling.
Ludo was in zijn nopjes toen hij L’Absence kon claimen. Het ietwat somber ogende schilderij kreeg een prominente plaats in het nieuwe landhuis van de familie Sanders en voor de verandering leek alles weer koek en ei. Tot Richard van Nooten ontdekt wie hem een hak had gezet.
En zo leidde de zoveelste verhaallijn rond een schilderij tot de seizoensfinale. Richard zette een groot plan in gang om iedereen terug te pakken en L’Absence in handen te krijgen. Hij lokte Valentijn in zijn kamp met de belofte van geld en macht door hem te paaien met zijn kennis over kunst.
Valentijn meende dat Richard echt iets in hem zag, maar hij werd glashard gebruikt en gechanteerd. In de seizoensfinale gaat Richard zelfs zo ver dat hij Valentijn ontvoerd in een poging Ludo zo ver te krijgen dat hij L’Absence wil ruilen voor zijn kleinzoon. Helaas reageert Ludo net te langzaam, waardoor Van Nooten zijn wraakplan uitvoert. Hij laat Amelie achtervolgen en aanrijden en plaatst de bewusteloze Valentijn achter het stuur.
Gaat L’Absence in seizoen 31 nog steeds een sleutelrol spelen? Vanaf maandag 31 augustus weten we wie er getekend opstaan. Tot die tijd blikken we wekelijks terug op de roemrijke GTST historie.
