Ineens was ze er: Loes de Haan, de personal assistent van Nina Sanders die haar uitgesproken bazin moet vervangen. Maar volgens actrice Beaudil Elzenga (25) is Loes alles behalve een grijze muis.
De leukste kijktips
Theo van Gogh, de hunkering
De bondgenoten
Hoe is GTST op je pad gekomen?
“Ik ben in 2016 afgestudeerd aan de Toneel en Kleinkunstacademie in Amsterdam en speelde onder andere bij Toneelgroep de Appel en Label Dégradé Label Dégradé in Den Haag. Ik werd gevraagd om een dagje tegenspel te bieden voor acteurs tijdens hun GTST auditie. Tegenspel geven doe ik erg graag omdat het waanzinnig leerzaam is en daarnaast heel lekker omdat het op dat moment niet over jou gaat, dus je ongegeneerd samen kunt spelen. Maar kort daarop werd ik tot mijn verbazing zelf benaderd of ik auditie wilde doen voor een “nieuwe, best komische rol”. Dat was Loes."
Zo grappig is ze toch niet?
“Loes lijkt in het begin inderdaad nog heel correct en onkreukbaar, iemand die alle touwtjes in handen heeft. Ze wil het graag allemaal goed doen en geen fouten maken, maar dat is onvermijdelijk zodra ze Nina’s taken overneemt en uit haar comfortzone moet treden. Dat zorgt voor best komische situaties.”
Hoe zou je Loes verder omschrijven?
“Lief, zorgzaam, integer en heel bescheiden. Een lieverd, maar wel met een ijzeren vuistje. Ze weet waar ze goed in is, en dus waar haar grenzen liggen. Ze lijkt misschien een grijs muisje, maar ze kan ook van zich afbijten wanneer dat nodig is. Maar in de kern is ze vooral een goed mens, inclusief de onhandige keuzes die ze soms maakt. Omdat ze het beste wil voor Nina, vindt ze zichzelf in eerste instantie ongeschikt om haar te vervangen. Ze blijkt echter perfect. Toch?"
Is je rol tijdelijk?
“Haha, daar mag ik nog niks over zeggen. Loes vervangt Nina als ze in Hong Kong zit. Maar de rol staat los van Marly’s zwangerschapsverlof. Het is dus niet gezegd dat ze moet verdwijnen zodra Nina weer terugkomt uit Hong Kong. Misschien gaan we La Nina samen runnen? Je weet ’t nooit!”
Moest je erg wennen aan het werktempo?
“In het begin was dat inderdaad een uitdaging. Je kunt film- en tv-werk niet vergelijken met toneel, zeker wat betreft repetitietijd. Op een stuk kun je weken repeteren, maar bij GTST moet ‘n scene na één repetitie er binnen drie keer toch echt wel op staan. Dat tempo ben ik enorm gaan waarderen: je doet in een korte tijd veel ervaring op, speelt ontzettend variërende dingen en je leert je personage steeds op andere manieren kennen.”
Wat is tot nu toe de belangrijkste les die je geleerd hebt?
“Iedereen in de cast is een meester in “natuurlijk” reageren. Dat is lastiger dan het klinkt, zeker als je zoals ik vooral gewend bent op het toneel te staan. Daar moet je met je spel en stemgebruik een volle zaal zien te bereiken. Bij film en televisie zit de kracht juist in grote emoties klein spelen, net zoals je dat doorgaans in het dagelijks leven doet.”
Wat zijn naast GTST je ambities?
“Voorkeuren uitspreken vind ik lastig. Er is in elk geval weinig wat ik niet wil doen. En er komen steeds meer liefdes bij. Ik begon ooit als kind, na het zien van de videoband van Jesus Christ Superstar, met de droom om musicalactrice te worden. Dat veranderde op de toneelschool naar alleen maar Griekse tragedies. Toen leerde ik moderne schrijvers kennen én wilde ik ook alle toneelklassiekers spelen. Ik was er uit. Dacht ik. Taal. In welke vorm dan ook."
En toen?
"En toen ging ik voorstellingen maken met Label Dégradé. Daar leerde ik om te spreken met mijn lijf, mijn fysieke kant in te zetten. Ik wil niet meer zonder. En nu weer televisie. Camera.
Dingen kunnen veranderen, daarom wil ik niets uitsluiten omdat ik denk dat het misschien buiten mijn comfortzone ligt. Twee jaar geleden had ik immers ook niet kunnen bedenken dat ik in GTST zou spelen."
Wat dat betreft lijk je op Loes?
"Dat denk ik wel, ja. We leren onszelf beter kennen door onze grenzen te verleggen en iedere keer weer een nieuwe uitdaging aan te gaan. Hoe cliché dat ook klinkt.
Voorlopig blijf ik nog even in de serie, maar ik ga ook door met het maken van voorstellingen bij Label Dégradé en zorgen dat ik ooit een Brits kostuumdrama meepik. En een voorstelling bij het Noord Nederlands Toneel. En een superheld in een horror- en een antiheld in een actiefilm. En slapstick a la Charlie Chaplin. Ja, eigenlijk wil ik alles."
