Oranje heeft op deze Winterspelen veel ijzers in het vuur. Welke Nederlandse wintersporters maken kans op een gouden medaille?
Michel Mulder (28) is zo’n goudzoeker op de Olympische Spelen. De sprinter komt deze week in actie op de 500 en 1000 meter en is er helemaal klaar voor.
Hij weet wat het is om te pieken op het juiste moment. Vorig jaar werd hij wereldkampioen sprint en ook dit seizoen gaat het Michel voor de wind. De Zwolse snelheidsduivel verdedigde vorige maand met succes zijn wereldtitel, en tijdens het olympisch kwalificatietoernooi in Heerenveen reed hij zelfs de snelste 500 meter ooit op een laaglandbaan: 34,31 seconde.
Dat belooft wat voor de komende week. Afgelopen zomer brak Michel bij een skatewedstrijd zijn linkerpols op verschillende plaatsen. Hij is er niet anders door gaan schaatsen. „Ik dacht toen niet: oh nee: Sotsji! En ik ben er ook niet behoudender door geworden. Nog steeds knal ik er elke wedstrijd vol in: of het nu een wereldbeker in Astana is of een olympisch kwalificatietoernooi.
Ik heb de afgelopen maanden ook niet op reserves gereden. Dat kan ik ook niet, want juist als je bang bent of gaat nadenken, ga je fouten maken.”
Zijn eigen tweelingbroer Ronald (een paar minuten jonger dan hij) is een van Michels grote concurrenten. „Buiten de baan is het lachen en we hebben het goed samen”, zegt hij. „ Maar als ik eenmaal op het ijs sta, gaat de knop om. Dan is Ronald net zo’n grote opponent als Joji Kato of Mo Tae-bum.” Eén streepje heeft Ronald voor op zijn broer Michel: hij was vier jaar geleden in Vancouver ook van de partij op de Winterspelen.
Kippenvel
Als kleine jongen droomde Michel al van de Olympische Spelen. „Ik zag als tiener Gianni Romme in actie tijdens de Spelen van 1998 in Nagano. Die reed werkelijk alles en iedereen naar huis. Dat vond ik zó indrukwekkend.”
Maar de mooiste olympische herinnering bewaart hij aan Salt Lake City (2002). Toen Gerard van Velde, de huidige coach van Michel, een van zijn laatste kansen op olympisch eremetaal greep door in een nieuw wereldrecord van 1.07.18 de gouden plak op de 1000 m te veroveren.
Michel: „Alles klopte aan die race. Alsof hij de frustratie van al zijn vierde plekken op de Spelen van zich af reed. En wat een kracht. Na ruim tien jaar krijg ik er nog steeds kippenvel van.” Het zou leuk zijn als Michel en zijn olympische Oranjecollega’s dit voorbeeld de komende weken volgen. Aan de motivatie van Michel zal het niet liggen: „Ik ga ervoor!”
Michel Mulder rijdt maandag (13.30 Ned 1) de 500 m en woensdag (14.30 Ned 1) de 1000 m.
