Vijftien jaar na zijn eerste Wimbledonzege is Roger Federer – 36 inmiddels – gewoon weer favoriet op het gras van Londen. Een ode aan de onbetwiste grootmeester van de tennissport
Daar kwamen de tranen. Op het podium van de Australian Open, net na het winnen van zijn twintigste grand slam, was Roger Federer zijn emoties niet de baas. Op 36-jarige leeftijd had hij de tenniswereld opnieuw verbluft achtergelaten. Nóg een hoofdprijs, weer na een zegetocht om je vingers bij af te likken.
Keihard trainen
De emoties van de Zwitserse kampioen komen voort uit zijn liefde voor de sport. Allang had hij achterover kunnen leunen in een van zijn huizen in Bazel of Dubai. Alles gewonnen, overal gerespecteerd, bankrekening als van een oliesjeik. Maar Federer houdt te veel van tennis, voelt dat hij nog mee kan. Sterker nog: dat hij grote delen van het jaar alle wereldtoppers zijn wil oplegt. Dat lukt alleen door keihard trainen, perfecte lichaamsverzorging en egocentrische keuzes maken. Als die offers op je 36e een nieuwe hoofdprijs opleveren, zijn tranen niet zo gek.
Ultra-aanvallend
Hoe vaak is de Zwitser niet afgeschreven? Tussen 2012 en 2017 won hij geen enkele grand slam, kampte met knieproblemen en een rugblessure. De zware klappen van Nadal en de vastheid van Djokovic werden hem te machtig. Maar Federer vond zichzelf opnieuw uit. Koos voor een groter racketblad, scherpte zijn backhand aan en ging ultra-aanvallend tennissen. Zo liet hij in de late herfst van zijn carrière weer de zon doorbreken. Een sensationele wederopstanding volgde met liefst zeven titels in 2017.
52 grandslams
Hij blijft zijn waanzinnige oeuvre maar uitbreiden. Het is eigenlijk ongelooflijk hoe lang Federer al aan de wereldtop staat, in een sport die zowel fysiek als mentaal enorm veel van een mens vraagt, in een tijd dat steeds nieuwe uitdagers klaarstaan om hem van zijn troon te stoten. Federer pareert ze allemaal. Een van zijn indrukwekkendste records is het aantal gehaalde kwartfinales op grandslamtoernooien: 52 stuks. Van een fabelachtige gelijkmatigheid. Ter vergelijking: Nederlands beste tennisser Robin Haase jaagt al ruim tien jaar tevergeefs op een kwartfinaleplek.
Olympisch goud
Intussen durft niemand meer te denken aan het tennispensioen van de grootmeester. Sommigen fluisteren dat hij door wil tot 2020. Olympisch goud ontbreekt immers nog in zijn prijzenkast. Zou er iemand zijn die het hem misgunt? Waar Federer ook speelt, de stadions zitten vol en het publiek is op zijn hand. De fans waarderen niet alleen zijn kunstzinnige spel, ook zijn sportiviteit op en naast de baan. Hij blijft bescheiden, neemt de tijd voor pers en publiek en spreekt nooit negatief over tegenstanders. Klinkt saai en een beetje klef, maar juist bij Federer past het perfect.
Koop dat kaartje
Toch nadert het afscheid onvermijdelijk en dus trekken fans als in een bedevaart naar de stadions om hun tennisgod nog één keer te bewonderen. Wie ooit de kans krijgt: koop dat kaartje en ga naar de baan. De mogelijkheid komt misschien niet nog eens voorbij. Hoe dan ook: geniet van zijn majestueuze spel zolang het nog kan, in het stadion of op tv. Te beginnen de komende twee weken op Wimbledon.
Wimbledon is te volgen op Eurosport
