Het gypsyleven is hot. Ook Antje Monteiro duikt met Gypsy Girls het zigeunerleven in. Als geen ander weet zij hoe het eraan toegaat op een woonwagenkamp.
Waarom heb je dit programma gemaakt?
"Vanuit mijn eigen ervaring weet ik dat de woonwagencultuur een heel mooie, rijke cultuur is. Er is een bepaalde beeldvorming die mijns inziens niet de lading dekt. Woonwagenbewoners worden vaak afgeschilderd als asociaal, gevaarlijk en agressief. Ook zouden ze geen belasting betalen, mogen vrouwen niks en hebben ze allemaal wietplantjes in de schuur. Ik wil met Gypsy Girls de andere kant laten zien. Wij zijn gewoon een afspiegeling van de burgermaatschappij. Ik vind dat mensen dat moeten weten."
Je bent opgegroeid op een woonwagenkamp. Woon je nu ook nog op een kamp?
"Ik woon nog op het woonwagenkamp, maar wel in een huis. Ik heb daar een stuk grond gekocht en heb er een huis op laten bouwen. Ik vind het superfijn dat ik op het kamp mijn nichtjes en moeder vaak zie. Ik vind het helemaal niet benauwend. Het heeft met je beleving te maken; het is maar net wat je gewend bent."
Je hebt vast naar My Big Fat Gypsy Wedding gekeken. Lijkt dat een beetje op Gypsy Girls?
"My Big Fat Gypsy Wedding is door buitenstaanders gemaakt. Dat kan ik zien en daardoor vind ik het iets minder charmant.Gypsy Girls is anders; ík ben dat, ik adem dat. Ik vind het bij die Britten heel overdreven allemaal. Ik weet ook niet of het er wel echt zo aan toegaat; ik vind het wel heel streng. Bij ons ken ik dat niet; wij hebben veel vrijheid en niets moet.'
Wat gaan we allemaal zien?
"De rode draad zijn de ‘eerste communies’. De heilige communie is heel belangrijk voor woonwagenbewoners. Het is een echte traditie met een mooie jurk en allemaal toeters en bellen. We volgen niet alleen de communie, maar ook het passen van de jurk en wat erna volgt. Je ziet ook succesverhalen, bijvoorbeeld een vrouw met een eigen schoonheidssalon en het verhaal van een succesvolle zakenman. Ik laat alles zien."
Wat zijn je herinneringen aan je eigen communie?
"IJdelheid wordt altijd gestraft. Ik wilde per se een heel lange sleep en mijn moeder heeft daarvoor twee dagen gereisd. Uiteindelijk ben ik erg hard gevallen in de kerk. Zo gênant. Maar ik kan me ook nog wel herinneren dat ik mezelf heel mooi vond die dag. Met mijn pijpenkrullen, die mooie jurk en lange sleep."
