Interview: Het jaar van Johnny de Mol

Ondanks al zijn succes blijft ­Johnny de Mol nuchter als hij terugblikt op 2015: „Qua werk ging het allemaal geweldig. Dat ik uitgerekend de Zilveren Televizier-Ster én de 50ste ­Gouden Televizier-Ring heb gewonnen voor zo’n bijzonder programma als SynDroom, voelde fantastisch. Het was alsof die avond alle puzzelstukjes in elkaar vielen. Maar het leven bestaat uit meer dan werk. Er is in m’n privéleven helaas voldoende gebeurd waardoor ik 2015 niet als mijn ‘gelukkigste jaar’ kan zien. Alleen al het feit dat de gezondheid van mijn oma enorm achteruit is gegaan... We hebben een heel hechte band, maar ze lijdt aan alzheimer en de gevolgen van die ziekte hakken er voor iedereen behoorlijk in. Gelukkig waren er ook mooie momenten, zoals de geboorte van de zoon van mijn neef en beste vriend.” 

Verdraagzaamheid

Johnny is in 2015, naar eigen zeggen, veranderd als programmamaker: „Hopelijk heb ik definitief afgerekend met het imago dat ik een losbol en feestbeest ben. Ik voel me heus nog wel een jonge hond en probeer ook het kind in mij levend te houden, maar ik ben volwassener en serieuzer geworden, zowel in werk als privé. Dat is een natuurlijke ontwikkeling; twaalf jaar geleden had ik SynDroom niet kunnen maken.” Toen Johnny de Ring in ontvangst nam, pleitte hij in zijn dankwoord ook voor meer respect, liefde en verdraagzaamheid: „Daar lijkt het de laatste tijd in Nederland aan te schorten. De toon van de maatschappelijke discussie is verhard. Volgens mij kan tv helpen meer begrip voor anderen te kweken, dat probeer ik ook met mijn programma’s. Niet met een opgeheven vingertje, maar met humor en een beetje liefde.”

All in the family

Dat idealisme werd Johnny met de paplepel ingegoten: „Het klinkt misschien zoetsappig, maar ik ben opgevoed met het idee dat áls je in de gelukkige positie verkeert iets voor een ander te kunnen doen, je dat zeker niet moet laten. Mijn moeder Willeke (Alberti) treedt al jaren belangeloos op voor gehandicapten en ouderen. Linda helpt met haar LINDA.Foundation gezinnen die het financieel zwaar hebben. Zelf ben ik ambassadeur van Stichting Het Vergeten Kind en ook mijn vader steunt goede doelen, al doet hij dat liever anoniem. Maar ik kan je verzekeren dat het niet de Kerstman was die de bewoners van het AZC bij Utopia heeft voorzien van nieuwe kleren en spullen.”

De Mol viert Kerst

De feestdagen zijn belangrijke dagen voor de familie De Mol: „We zien elkaar zeer regelmatig, maar met Sinterklaas en Kerst zijn we sowieso samen. Dat hoeft niet per se op Eerste of Tweede Kerstdag te gebeuren. Het is weleens voorgekomen dat ik met vrienden besloot op reis te gaan, dan vieren we Kerst met de familie gewoon een paar dagen eerder. En in tegenstelling tot wat sommigen misschien verwachten van ‘een kerstdiner bij de familie De Mol’ doen we absoluut niet aan zalm, kaviaar of luxe catering.

Kip en patat

We eten eerder kip en patat. We koken zelf, net als tijdens onze jaarlijkse Sinterklaasviering. Dan staan er altijd snert en pannenkoeken op het menu. Het gaat niet om culinaire hoogstandjes, maar vooral om tijd met elkaar. En dan gaat het over de gewone dingen van het leven. Werk komt niet eens ter sprake, we spelen liever een spelletje.” Dus het feit dat hij, net als zijn vader, moeder én tante, nu ook een Gouden Televizier-Ring heeft, is geen onderwerp aan tafel? „Nee joh. Succes is binnen de familie geen onderlinge concurrentiestrijd. We schuiven met Kerst ook niet aan met onze Ringen. Al geef ik toe dat ik er wel een stuk relaxter zit nu ik er óók een heb.”