Linda de Mol won vorig jaar haar derde Zilveren Televizier-Ster. Een hele eer, al is ze vooral heel erg trots op de Gouden Televizier-Ring die ze in 2009 won met Gooische Vrouwen.
Je maakte in je speech een grapje dat je nog niet van een duikplank af hoeft om op tv te mogen. Was dat voorbereid?
„Klopt, maar dat was totaal niet flauw bedoeld richting Patty Brard, hoor. Wat ik ermee wilde aangeven, was dat ik oprecht dankbaar ben dat ik, zeker op m’n vijftigste, nog genoeg kansen krijg om samen met talentvolle mensen mooie programma’s te maken. Da’s een enorm voorrecht, zeker omdat succes in deze business relatief is. Ik heb in al die jaren best wat ‘goodwill’ opgebouwd, maar als je een paar programma’s op rij maakt die wat minder ontvangen worden, kan alles zomaar ineens anders zijn.”
Je dankwoord zat hoe dan ook sterk in elkaar, heb je er lang op geoefend?
„Ik vind het altijd belangrijk goed voorbereid te zijn. Je hebt heel weinig tijd en ik wil niemand vergeten. Daarom ben ik zeker een uur bezig iets op papier te zetten. Ik heb het geluk geregeld genomineerd te worden voor een prijs, maar de ervaring leert dat ik lang niet altijd win… Dus ik zit vaak genoeg voor niks klaar met m’n uitgeschreven dankwoord. Gelukkig kan ik die ongebruikte speeches in mijn computer vaak weer hergebruiken, haha.”
Welke collega’s maken volgens jou dit jaar kans op een Zilveren Televizier-Ster?
„Lastig te zeggen, al lijkt bij de vrouwen het deelnemersveld behoorlijk statisch: ik word vaak genomineerd met Wendy, Yvon of Chantal. Bij de mannen is dat een heel ander verhaal. Ik vind het bijvoorbeeld onbegrijpelijk dat toppresentatoren als Matthijs van Nieuwkerk of Martijn Krabbé nog nooit een Zilveren Televizier-Ster hebben gewonnen. Ruben Nicolai daarentegen had volgens mij in 2009 niet eens een programma, maar won toen wel de Ster… Waarschijnlijk omdat hij heel populair is bij de vrouwelijke fans die op hem stemmen. Maar, daar is het ook een publieksprijs voor.”
Volgens je neef Johnny de Mol is de beste voorbereiding op een geslaagd Ring-Gala een borrel of twee vooraf. Hoe bereid jij jezelf voor?
„Ik kom al zo veel jaren op het Gouden Televizier-Ring Gala dat ik geen zenuwen meer heb voor het evenement zelf. Zeker als je gewoon als gast in de zaal zit, is het vooral een leuke avond met vrienden en collega’s. Maar zelfs als genomineerde slaat bij mij de stress pas toe zodra mijn categorie aan de beurt is. M’n hart gaat dan spontaan net zo tekeer als het tromroffel bij het bekendmaken van de winnaar. Vooraf drink ik nooit, omdat ik bang ben m’n scherpte te verliezen als ik m’n dankwoord moet geven. Die borrel bewaar ik dus voor de afterparty, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Achteraf ben je zo druk met de pers en is het zo vol, warm en druk bij de bar, dat het is voorgekomen dat ik uiteindelijk zonder drankje weer naar huis ben gegaan.”
Wat betekent de Zilveren Televizier-Ster voor je?
„Natuurlijk is het enorm eervol om die Ster te winnen. De award staat op m’n kantoor, naast alle andere tv-prijzen, op de bovenste plank van de kast achter mijn bureau. Maar hoe blij en dankbaar ik ook ben met de Zilveren Televizier-Ster, ik zie het als een prijs voor wat je alleen dát jaar hebt gedaan. Televisie is toch een vluchtig medium, daarom ben ik het meest trots op de Gouden Televizier-Ring die we in 2009 wonnen voor Gooische Vrouwen. Daardoor viel toch een soort last van m’n schouders: wie de Ring wint, treedt toe tot een select en illustere groepje programmamakers. Ieder jaar komen alle voorgaande winnaars weer voorbij. Dat geeft de Ring toch eeuwigheidswaarde… Al zou ik er best nog wel eentje willen.”
