In het nieuwe programma In De reis van je leven gaat Johnny de Mol op reis met mensen die niet lang meer te leven hebben. Samen met hun beste vrienden verblijven ze op een voor hen betekenisvolle bestemming.
Tussen 2008 en 2014 maakte Johnny de Mol (37) voor Veronica en SBS 6 zeven seizoenen lang Waar is De Mol? Hierin ging hij met bekende Nederlanders op reis. Met zijn overstap naar RTL 4 kwam er een einde aan de succesvolle reeks. Johnny: “Omdat ik het zo leuk vond om te maken, was ik de afgelopen jaren steeds op zoek naar een dergelijk programma.” Dat heeft hij nu gevonden. In de zevendelige serie De reis van je leven gaat hij op pad met ongeneeslijke zieke mensen én hun beste vrienden. Zo reist hij met Roelanda (35, borstkanker) naar Italië, met Hanno (42, ALS) naar Zuid-Afrika, met Marieke (23, ALS) naar Rwanda en met Jette (36, borstkanker) naar Amerika.
Er bestaan al best wat programma’s met ongeneeslijk zieke mensen. Wat onderscheidt De reis van je leven van bijvoorbeeld Over mijn lijk en Mijn laatste keer?
“Wat ik zo leuk vind aan dit format, is dat de zieke persoon zijn of haar vrienden verrast in plaats van andersom. Dat is niet iets wat je snel doet als je ziek bent, want dan breng je vooral tijd door met je familie en echte naasten. Terwijl het juist wel ontzettend mooi is om nog één keer een week met je vrienden door te brengen, op een plek waar je altijd al een keer naartoe wilde of waar je bijzondere herinneringen aan hebt.”
Het is wel totaal iets anders dan Waar is De Mol?
“Toen ik aan de opnames begon, wist ik dat er pittige gesprekken zouden komen. Die ben ik ook niet uit de weg gegaan. Maar ik dacht óók: dit wordt bijzonder en leuk. Dat was het ook. We hebben verschrikkelijk veel gelachen. Dit programma gaat meer over het leven dan over de dood; het vieren van het leven staat centraal. Het programma laat zien hoe mooi vriendschap is en hoe groot de veerkracht van de gasten is. Het is een ode aan het leven.”
Welke momenten hebben je aangegrepen?
“Als de gasten het over hun kinderen hebben. Zo vertelt Roelanda dat zij een herinneringsdoos voor haar zoontje heeft gemaakt, met brieven voor belangrijke momenten in zijn leven; als hij 18 wordt, gaat trouwen en zelf kinderen krijgt. Ook indrukwekkend was het moment dat een van de gasten tegen haar vriendinnen zei: ‘Ik ben moe van het strijden en klaar om te gaan, gun me die rust.’ Als je daarbij bent, komt dat wel binnen. Ik zit echt niet continu te janken, maar verberg mijn emoties ook niet.”
Heb je nog nieuwe levenslessen meegekregen?
“Niet zozeer nieuwe, maar wel de bevestiging: leef nu, want morgen kan alles anders zijn. Of zoals Roelanda het treffend zegt: ‘Wacht niet op een mooie dag, maar maak er zelf een.’ Ik weet hoe het is om een dierbare te verliezen. De enige manier om daarmee om te gaan, is je verdriet toelaten en het een plekje te geven in plaats van erin te blijven hangen. Want uiteindelijk moet je toch weer doorgaan. Een van de gasten die tegen kanker vecht, verloor vorig jaar haar negentienjarige zoon door een motorongeluk. Als zelfs zij nog met opgeheven hoofd in het leven kan staan, wie ben ik dan om als gezonde jongen te gaan piepen over kleine dingen?”
Wat hebben deze reizen betekend voor de gasten en hun vrienden?
“Ik denk dat ze de vriendschapsband nog meer hebben versterkt. Hanno vertelde op een avond tegen zijn vrienden: ‘Ik weet dat jullie ook af en toe probleempjes hebben, maar dat jullie die voor mij verbergen omdat jullie niet willen dat er nog meer op mijn bordje komt. Ik vind dat niet fijn, want ik voel me daardoor buitengesloten’. Voor die vrienden was dat heel fijn om te horen. De vriendinnen van Jette zeggen dat ze door deze reis straks makkelijker met het verlies zullen omgaan, omdat ze hen zo veel mooie dingen heeft meegegeven.”
Hoe zwaar was dit programma om te maken?
“Niet. Uiteindelijk heeft het mij meer energie gegeven dan gekost, omdat we de gasten zo’n mooi document konden geven. Ik ben ze ontzettend dankbaar dat ze mij een inkijkje in hun leven hebben gegeven en dat ik zulke waardevolle momenten met ze mocht beleven. Daarnaast heb ik prachtige dingen gezien; berggorilla’s in Rwanda, een belugawalvis op de Noordpool. Dat was te gek. Al met al is dit volgens mij, hoe gek het ook klinkt, een feel good-programma geworden.” •
