De senioren in We zijn er bijna! gaan dit jaar naar Portugal. Martine van Os presenteert het reisprogramma voor het vijfde jaar en wij spraken haar.
Wat is volgens jou de kracht van We zijn er bijna!?
„Het optimisme. Het plezier van deze mensen en hun pluk-de-dagmentaliteit spreken enorm aan. Het is positieve televisie die draait om onbezorgdheid en vrolijkheid. Dit programma is om drie redenen aantrekkelijk om te maken. Je maakt onderdeel uit van een boeiend groepsproces, je komt op prachtige plekken en de belangrijkste: je ontmoet elke keer weer andere mensen. Ik vind het oprecht leuk om de kampeerders te leren kennen en naar hun verhalen te luisteren. Juist omdat ik vijf weken lang met ze optrek, worden het na verloop van tijd meer normale gesprekken in plaats van interviews. Bovendien zijn het mensen die het leven wat langer hebben geleefd en dus iets te melden hebben.”
Maar het is ook een vakantie voor ze. Wat als ze gewoon willen relaxen?
„Er zijn altijd deelnemers die aan het begin van de reis aangeven dat ze liever met rust gelaten willen worden. Die vinden het prima dat er een cameraploeg meegaat, maar willen geen ingewikkelde gesprekken voeren met mij. Dat respecteer ik. Een groot deel van hen komt daar in de loop van het programma wel op terug. Als er eenmaal een vertrouwensband is, vinden ze het blijkbaar toch wel leuk om voor de camera wat over zichzelf te vertellen.”
Er reizen ook twee alleenstaande mannen mee naar Portugal...
„Zij verloren vorig jaar allebei hun vrouw. Ongelooflijk dapper dat er elk jaar weer mensen zijn die zo’n reis alleen durven te maken, want je zit toch tussen allemaal stellen. Deze mannen hebben hetzelfde meegemaakt, maar gingen er heel verschillend mee om. Fascinerend om te zien.”
Kun je zelf ook nog genieten tijdens de reis?
„Jazeker. Ik ben al een aantal keer in Portugal op vakantie geweest. Vooral het binnenland trekt me. Tijdens deze reis waren we onder meer in Evora, waar ik al eens was geweest. We bezochten de San Francisco-kerk, die is opgebouwd uit schedels en botten. Heel indrukwekkend. Verder ben ik erg enthousiast over Lissabon. Een heel prettige sfeer, met gezellige pleintjes en straatjes. Daar ga ik zeker nog eens heen.”
En hoe is het culinaire deel van de trip?
„Na drie weken begin ik het eten buiten de deur toch wel zat te worden, omdat het vaak wat eenzijdig is. Dan verlang ik ernaar om weer zelf te gaan koken. Maar zo’n Portugees visje ging er wel in, hoor.”
We zijn er bijna! • maandag 4 juni 2016 21.25 l NPO 1
