Panellid Niels van der Laan is een van de vier panelleden van het eerste echte seizoen van het satirische Vara-programma De Kwis. Hij vertelt.
De publieke omroep staat onder druk en moet flink bezuinigen, maar de satirische spelshow De Kwis, een onderdeel van Langs de Leeuw, wordt wegens succes geprolongeerd en zelfs met tien minuten uitgebreid. Dit seizoen gaat het als zelfstandig programma bij de Vara door op de zaterdagavond. Paul de Leeuw blijft als gastheer van de partij.
Humormonster
„Het verschil is dat hij niet meer aan het hoofd van de tafel zit, maar gewoon aanschuift”, zegt Niels van der Laan (op de foto in het midden), een van de vier cabaretiers van De Kwis. Samen met redacteur Edo Schoonbeek en regisseur Hans Riemens vormen ze, zoals Niels het omschrijft, ‘een homogeen humormonster’. „We hebben bij het schrijven geen specifieke rol, we doen het met z’n allen.” Paul speelt met een bekende Nederlander een vraag- en antwoordspel over de actualiteit. „Hij heeft een dienende rol. Verder vullen we alles zelf in.”
Niels zingt een lied
De opzet van het programma blijft gelijk. Joep van Deudekom en Rob Urgert geven een powerpoint-presentatie over de afgelopen week, Niels zingt een lied met zijn theatermaat Jeroen Woe en de lopende band gaat weer rollen, met een nieuwe ronde waarover het team lang heeft gebrainstormd. „We stonden allemaal te juichen toen we hoorden dat we mochten doorgaan”, vertelt Niels.
Nieuwsjunks
„Het is ongekend: een eigen programma van 35 minuten op de zaterdagavond. Iedereen bij de Publieke Omroep houdt de adem in met al die bezuinigingsplannen, maar wij ademen gewoon weer door. We staan met z’n allen te popelen om te beginnen. We zijn echte nieuwsjunks en hebben de afgelopen maanden als er leuke krantenkoppen voorbijkwamen vaak verzucht: was De Kwis maar vast weer begonnen.”
Op het matje
Zijn er hardere grappen van het kwartet te verwachten nu ze de vrije hand hebben? Niels: „We hadden eigenlijk al carte blanche; Paul kreeg van tevoren nog geen komma te zien. Ik denk trouwens niet dat je harde grappen moet maken om het hard zijn, maar dat schuren wel erg fijn is. Bijvoorbeeld met een mening waar de kijkers het niet mee eens zijn. Dat je elkaar thuis op de bank even vragend aankijkt en dan weer doorgaat met kijken. Dat is ook de functie van satire: om de blik van het publiek een andere kant op te drukken met een standpunt dat net even schuurt.” Aan de andere kant: „We zijn nog nooit op het matje geroepen. Misschien is het een mooi streven om dat een keer te laten gebeuren. Voor je het weet, ben je wegbezuinigd, zonder dat je ooit een keer op het matje hebt moeten komen.”
