Marlijn Weerdenburg over Danni Lowinski

Hoe kom jij, als relatief onbekende actrice, aan een hoofdrol in een grote tv-serie?

"Ik ben ervoor gevraagd. Ik deed vorig jaar auditie voor een commercial en toen vroeg dat castingbureau ineens of ik een screentest wilde doen voor Danni Lowinski. Dat heb ik gedaan. Na vijf minuten zei producente Will Koopman (bekend van Gooische Vrouwen) al: ‘Jij bent het, ik wil jou.’ Ik heb mezelf nog drie maanden in de arm geknepen.”

Was je niet bloednerveus voor de opnamen?

"De dag ervoor heb ik bij een vriendin zitten huilen: ‘Ik kan het niet!’ Ik was heel onzeker en kneiterzenuwachtig. Ik was bang dat ze na een week zouden zeggen: ‘Sorry Marlijn, we hebben de beelden teruggekeken, maar het gaat hem toch niet worden. We gooien dit allemaal weg en nemen ­iemand anders aan.’”

En nu vindt iedereen dat je het goed doet.

"Ik was bij De Wereld Draait Door en daar zei Sonja Barend dat ze me hartstikke leuk vond. Ik heb daarna nog twee weken met een adrenalinekick rond gestuiterd. Het is niet te bevatten. Maar ik ben ook nuchter; mensen maken graag een ster. Het is veel leuker de loftrompet te steken over een nieuw persoon. Halina Reijn speelt bijvoorbeeld de sterren van de hemel in Charlie, maar dat is een minder interessant verhaal dan dat van mij. Ik ben dat meisje dat niemand kent en heb ineens een hoofdrol te pakken.”

Waarom valt Danni zo in de smaak, denk je?

"Ze is een anti-heldin. Dat werkt altijd goed in Nederland. Er klopt van alles niet aan Danni, maar ze doet wel heldhaftige dingen waardoor je voor haar valt. We hebben geprobeerd om haar zo kwetsbaar en echt mogelijk te maken. Je hebt al zo veel mooie acteurs met perfecte lichamen en alles erop en eraan. Daarbij zijn Michiel Romeyn, Nyncke Beekhuizen, Fredrik Brom en ik zo’n goed team. Er schijnen veel arrogante acteurs rond te lopen, maar wij zijn vanaf het eerste moment een kliek en hebben er zo veel plezier in. Bovendien heeft de serie niet voor niets al vele prijzen gewonnen in Duitsland en België. Het is een serie die al goed was, die staat.”

Nu is iedereen dolenthousiast, maar houd je er ook rekening mee dat je een eendagsvlieg kunt zijn?

"Ja, zeker. Op mijn Twitter- en op ­Facebook-account krijg ik veel berichten van mensen die geraakt zijn door Danni. Omdat ik uit het niets kom, zien mensen Marlijn Weerdenburg als Danni Lowinski. Ik vraag me af of ik straks nog wel ander werk kan krijgen. Dat mensen zullen zeggen: ‘Ze probeert nu wel een dokter te spelen, maar ik geloof er niets van. Ze is gewoon Danni Lowinski.’ Ik heb daar ook gesprekken over met m’n agent. Als ik bij De Wereld Draait Door zit, moet ik niet op Danni lijken. En als ik een interview doe, moet ik zo veel mogelijk mezelf zijn, omdat mensen mijn persoon en mijn personage anders voor altijd aan elkaar blijven koppelen.”

Kijk je elke week naar de kijkcijfers?

"Ja. Niet dat ik dat wil. Ik wil een stoere actrice zijn die zich daar niks van aantrekt. Maar ik vind dat moeilijk, joh. Ik laat me er toch door leiden. Als we wat slechter scoren, vraag ik me meteen af waarmee dat te maken heeft.”

In een interview zei je dat je graag net als Danni een vrouw met ballen zou willen zijn. Hoe ben jij dan?

"Ik heb wel een grote mond, maar zij heeft echt kloten. Danni durft vol op d’r intuïtie af te gaan. En als het mis gaat, gaat het maar mis. Huilen en weer doorgaan. Dat zou ik ook meer willen. Maar naarmate
ik ouder word, begin ik steeds beter te weten wat er allemaal mis kan gaan. In de liefde, in werk, in alles. Daardoor word ik voorzichtiger. Maar ik onderneem hartstikke veel, hoor. Ook met m’n band, Miss Molly & Me. We hebben pas in New York gespeeld en dat heb ik ­helemaal zelf geregeld. Ik ging in m’n eentje aan de bar hangen bij clubs. Leuk jurkje aan, vragen naar de programmeur en een babbeltje maken. Dat vonden ze wel bijzonder, een meisje dat helemaal uit Amsterdam kwam om d’r bandje te pluggen.”

Want naast acteren, is zingen je andere grote passie?

"Mijn eerste passie is zingen, dat vind ik ook makkelijker. Mijn band Miss Molly & Me vind ik het allerleukste wat ik doe, en daar ben ik dan ook heel erg mee bezig. Maar op het Brabants Conservatorium dacht ik al: ik wil meer dan ­alleen mooi zingen. Ik wil ook verhalen vertellen, mensen meenemen in een andere ­wereld. Daarom heb ik ook de Amsterdamse Toneelschool gedaan.”

Dus hoe succesvol je ook wordt als actrice, je blijft ­muziek maken?

"Zeker. Muziek blijft mijn ­nummer 1. Ze hebben het al over een seizoen 2 van Danni Lowinski, maar dat wordt dan om mijn muziekagenda heen gebouwd. Ik word zo ziels­gelukkig van de band, dat moet ik koesteren. Als ik dood ga, hoop ik dat mensen zeggen: dat is die vrouw die zo mooi zong in dat bandje.”