De dood heeft bij Peter op jonge leeftijd al meerdere keren een hoofdrol gespeeld.
Overlijden
In 2003 verliest de opkomende cabaretier zijn vader (regisseur Jop Pannekoek). Vlak daarvoor komt zijn jeugdvriend Jordy (op dat moment 16 jaar) om het leven bij een ongeluk. Peter vertelt: "Jordy was wel het meest bepalende moment in mijn leven. Iemand van 16 jaar dood zien gaan, is zo groots. Ook om ouders hun kind te zien verliezen, dat verdriet is beyond belief. Ik denk dat het ergens bij de verwerking van Jop geholpen heeft dat ik dacht - hoe lullig het ook is - 'Jordy was zó jong, jij hebt nog een leven gehad'. Dat van Jordy was niet normaal."
Rouw
Het thema rouw is volgens de cabaretier iets waar niet vaak over gesproken wordt. "Rouw heeft ook iets heel moois. Het maakt de wereld heel duidelijk. Het maakt heel duidelijk wat je wel belangrijk vindt en wat niet. Zeker de periode na zo'n dood, hoe afschuwelijk die ook is. Je ruikt beter, je ziet beter, alles is superhelder. Je hebt meer schijt aan de wereld; ik wil wel m'n tijd hieraan besteden en niet hieraan. Mensen accepteren dat ook makkelijker, dat is ook heel fijn. Het heeft ook iets heel moois", aldus Peter Pannekoek.
