In 2008 was ze de beste paragnoste in Het Zesde Zintuig. Nu helpt Tessa van Rossen met het oplossen van misdaadzaken in Het zesde zintuig - Plaats Delict.
Hoe lang weet je al dat je een ‘zesde zintuig’ hebt?
,,Dat weet ik al sinds ik een kind was. Toen ik twee jaar was, rende ik vanuit de keuken naar mijn moeder toe en vroeg haar wie al die mensen toch waren. Maar ik was de enige die ze zag.”
Waarom doe je mee met Het Zesde Zintuig – Plaats Delict?
,,Ik ben ooit met Het Zesde Zintuig gaan meedoen omdat ik wilde bewijzen dat het kan. Al blijven er natuurlijk altijd sceptici. Ik doe nu met Plaats Delict mee omdat ik dat ontzettend zinvol werk vind. Nabestaanden hebben veel verdriet. Hen assistentie bieden, geeft voldoening. Het geeft vaak troost als ze weten dat hun dierbare er nog is. Een ander doel van me is om informatie te geven die leidt naar de oplossing van een zaak.”
Wat vind je de mooiste zaken?
,,Het mooiste vind ik het om te werken met slachtoffers die echt slachtoffer zijn. Mensen die onrechtvaardig behandeld zijn. Ik vind het bijvoorbeeld mooi te helpen aan een zaak waarbij een kind is verkracht. Zo’n kind kan er niks aan doen dat het slachtoffer is.”
Hoe bereid je je voor op een zaak?
,,Vroeger begon het al dagen van tevoren. Nu sluit ik me af tot de dag zelf. Pas dan stel ik me open voor signalen.”
Gebeurt het ook weleens dat je ongewild signalen doorkrijgt?
,,Ja. Ik heb het weleens gehad als ik boodschappen deed bij de Albert Heijn. Dan zag ik beelden van de kassière. Maar ik vind het niet fijn ongevraagd in iemands privéleven te kijken.”
Hoe krijg je signalen door?
,,Ik ben een fysiek medium. Dat betekent dat ik de signalen voel via mijn lijf. Als er iemand verdronken is, krijg ik het benauwd. Als iemand gewond is, voel ik waar die wond zit. Ik voel dan bijvoorbeeld niet echt een messteek, maar wel waar de pijn zit. Vroeger kon ik zelf ontzettend veel last hebben van de signalen, maar nu kan ik me meer afsluiten.”
Is het ook weleens gebeurd dat je helemaal geen signalen door krijgt?
,,Er zijn weleens momenten dat het niet lukt, maar bij Plaats Delict gebeurt dat bijna niet. Daar sta je als paragnost erg onder druk. Er staan twintig mensen naar je te kijken. Dan lukt het me altijd wel om alles open te gooien en signalen te ontvangen.”
