Wie de Gouden Televizier-Ring wint, is verzekerd van een plekje in televisiehistorie. In 1967 won Ja zuster, nee zuster.
Update: 5 augustus 2020, auteur: Jef Willemsen
Lees ook:
Wanneer op zaterdagmiddag om vijf uur het rusthuis vol herrie van zuster Klivia openging, kon je een kanon afschieten in de Nederlandse straten. Jong en oud dromden samen in de huisbioscoop om de verfrissende VARA-serie van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink te zien. Eigenlijk was Ja zuster, nee zuster bedoeld voor kinderen, maar er zaten zó veel dubbele bodems en woordgrappen voor volwassenen in, dat kijkers van alle leeftijden aan hun gerief kwamen.
Zuster Klivia
Hetty Blok speelde (met Gronings accent) de strenge maar rechtvaardige en ruimdenkende leidster van het pension, zuster Klivia. Aan de ene kant mocht je van haar niet met de deur’n slaan of op de stoel’n staan; aan de andere kant moest je doen wat je ’t liefste doet.
Buurman Boordevol
Leen Jongewaard had een prachtige dubbelrol: hij schuifelde door de gangen als lieve Opa én sloop rond als slimme Gerrit, de tot inkeer gekomen inbreker. In de kelder huisde de Ingenieur, vertolkt door Piet Hendriks, die zijn vele uitvindingen na een hevige explosie in rook zag opgaan. Boze Buurman Boordevol (Dick Swidde) was eigenaar van het pand aan de Primulalaan. Hij had altijd wat te mekkeren en wrong zich in de raarste kronkels om zuster Klivia en haar bewoners het huis uit te krijgen.
Videobanden verloren
Op 3 september 1966 werd de eerste uitzending aangekondigd als een fonkelverse aflevering van een bijzonder vrolijke serie voor de jeugd. Op 7 september 1968 was het na twintig roerige episoden gedaan met de pret. Helaas gingen op één deel na alle studio-opnamen verloren. De banden die nodig waren om de toestanden in huize Klivia vast te leggen, kostten veel geld. Omdat schraalhans keukenmeester was in Hilversum, werden de tapes zo snel mogelijk gewist om ruimte te maken voor nieuwe beeldregistraties.
Wil u een stekkie?
Het geluid bleef wel bewaard en daarmee ook de tientallen pakkende liedjes, waaronder Niet Met De Deuren Slaan, M’n Opa, In Een Rijtuigie, De Twips, Op Een Mooie Pinksterdag en het heerlijk ondeugende Wil u een stekkie van de fuchsia?
Geringde geluksvogel
Vanwege zijn briljante aandeel in de serie kozen de lezers van Televizier Leen Jongewaard in 1967 tot tv-persoonlijkheid van het jaar. Dit hield in dat hij ook de Gouden Televizier-Ring mocht afhalen. Door organisatorische problemen werd de uitreiking uitgesteld en kon Hetty Blok de Ring pas een klein jaar later om de vinger van de veelzijdige acteur schuiven. De Ring-verkiezing van 1968 kwam daardoor te vervallen. Leen was blij met de prijs. "Ik ben een geluksvogel dat ik de Gouden Televizier-Ring heb gekregen", sprak hij. "Er zijn zo veel mensen die iets aardigs doen en nooit een Ring krijgen."
Revival
De revival van Ja zuster, nee zuster op het toneel (1999, 2009) en op film (2002) mocht hij niet meer meemaken: Leen overleed in 1996 op 69-jarige leeftijd. Hetty Blok heeft het hernieuwde succes nog wel mogen beleven, ze overleed in november 2012 op 92-jarige leeftijd. In 2010 liet ze in De Wereld Draait Door nog één keer zien hoe het moest toen ze uit volle Niet Met De Deuren Slaan ten gehore te brengen. Het applaus was lang en verdiend.
