Wie de Gouden Televizier-Ring wint, is verzekerd van een plekje in televisiehistorie. In 1982 won Kees Brusse dankzij zijn vele rollen in Mensen zoals jij en ik.
Update: 5 augustus 2020, auteur: Jef Willemsen
Om acteur Kees Brusse kon je in de jaren 70 en 80 moeilijk heen. Op het toneel, in de bioscoop, op televisie… zijn beschaafde hoofd, waar een zekere ironie van afstraalde, en zijn laconieke, rustgevende manier van praten waren overal. In speelfilms van Bert Haanstra (zoals Dokter Pulder zaait papavers) en van het duo Pim de la Parra & Wim Verstappen (Blue Movie, Dakota, VD) was Kees de grote ster.
Mensen zoals jij en ik
Op televisie gaf hij gestalte aan commissaris Maigret, zat hij in het panel van Wie van de Drie? en speelde hij bij de AVRO alle hoofdrollen in Mensen zoals jij en ik. In deze 32-delige dramaserie (1981-1985) trok de Rotterdamse zoon van een journalist en een operazangeres alle registers open.
Taxichauffeur
In elke maandelijkse aflevering vertolkte Kees twee of drie gewone mensen die iets bijzonders of juist iets alledaags meemaakten; van een bus- en een taxichauffeur tot een clown en een inbreker. De reeks is bedacht door Herbert Reinecker, scenarioschrijver van Der Kommissar en Derrick, en heette oorspronkelijk Leute wie du und ich. "Alle stukjes zijn anders en dat is leuk", sprak Kees droog.
Willeke Alberti
Willeke van Ammelrooy, Joop Doderer, Jeroen Krabbé, Willeke Alberti en Gerard Cox maakten deel uit van het legertje gastrolspelers. In 1982 kreeg Mensen zoals jij en ik de Gouden Televizier-Ring. Kees’ broer Jan, voormalig AVRO-correspondent in Parijs, reikte hem de begeerde onderscheiding uit.
Zwitserleven
Later was Kees Brusse het gezicht van de Zwitserleven-campagne waaruit moest blijken dat je op je oude dag, mits goed verzekerd bij de juiste maatschappij, heel goed van het leven kon genieten. Het thema inspireerde hem in 2003 tot het maken van een documentaire over de ouder wordende mens: Vader is zo stil de laatste tijd. "Er is een hele generatie die niet meer meetelt en met een pilletje tegen de depressie voor het raam zit", zei hij.
Aboriginal
In Australië, waar hij lang woonde, zie je hem praten met zichzelf, vrienden, een bejaarde aboriginal en een koalabeer. "Wij doen nog mee", luidde zijn boodschap. Met de film pakte hij de draad op van het begin van zijn carrière, toen hij jongeren portretteerde in de spraakmakende film Mensen van morgen (1964).
Draaikolk
De Ring-winnaar had een roerig privéleven. Hij trouwde vijf keer. Op zijn 70ste kreeg hij nog een ‘flinke schok’ te verwerken. "Ik kwam in een draaikolk van leugens en onmachtgevoelens terecht. Toen ik eruit kwam, was ik alles kwijt."
Gewoon Kees Brusse
Het gaf hem inzicht over ouder worden en spelen, hij probeerde niet langer een oude man te spelen maar ’m te zijn, vertelde hij in 2002. "Je bent gevormd door de maatschappij. Ik was die beroemde acteur. Naarmate je ouder wordt, keer je terug bij jezelf. Nu ben ik weer gewoon Kees Brusse. Misschien is dat wel een van de bedoelingen van het ouder worden." Kees Brusse overleed in 2013 aan de gevolgen van longemfyseem.
