Wie de Gouden Televizier-Ring wint, is verzekerd van een plekje in de televisiehistorie. In 1995 won de soap Goede Tijden Slechte Tijden.
Update: 5 augustus 2020, auteur: Jef Willemsen
Lees ook:
Alle begin is moeilijk. Kijk maar naar Goede Tijden Slechte Tijden (GTST). Toen de RTL 4-serie in oktober 1990 van start ging, waren de dialogen even gammel als de decorstukken en de acteerprestaties ver beneden peil. Zouden al die van de straat geplukte jongens en meisjes het ooit leren? Joop van den Ende hield goede moed.
Soapies
Het had even tijd nodig, voorspelde de producent van het vervolgverhaal. Hij kreeg gelijk. Gaandeweg kwam er meer lijn in en verbeterde het spel van de acteurs. De kijkers raakten verslaafd aan de dagelijkse portie intriges, romantiek en misverstanden, terwijl de 'soapies' uitgroeiden tot sterren. Een instituut was geboren.
Broedplaats van talent
Volgens de aankondiging in de gidsen draaide GTST om jonge mensen, net van school, die de onrustige jaren van het volwassen worden tegemoet gaan. Wel, voor Antonie Kamerling (Peter), Reinout Oerlemans (Arnie), Babette van Veen (Linda), Rick Engelkes (dokter Simon) en andere soapies die het vak leerden in Studio Aalsmeer, begon het volwassen leven in ieder geval voorspoedig. En wie had er vóór GTST gehoord van Isa Hoes, Frédérique Huydts, Guusje Nederhorst, Katja Schuurman, Georgina Verbaan, Cas Jansen, Angela Schijf of Victoria Koblenko?
Ademnood
De soap werd een begrip in Nederland. Babette, Guusje en Katja vormden eind 1995 voor de lol een zangtrio, genoemd naar hun personages in de serie Linda, Roos en Jessica. Hun eerste single Ademnood was gelijk een nummer 1-hit.
Vijfmaal is scheepsrecht
Kort daarvoor had productieleider Olga Madsen de Gouden Televizier-Ring in ontvangst mogen nemen. GTST (in die tijd goed voor tweeënhalf miljoen vaste kijkers) was al vier keer genomineerd geweest, maar greep telkens naast de hoofdprijs. Nu kregen cast en crew eindelijk loon naar werken. In 1995 viel meer succes te vieren, de soap bereikte haar 1000e aflevering en dat was reden voor een bijzonder liedje.
Springen en dansen
Willeke van Ammelrooy, die jaren later zelf in de soap zou spelen, maakte op het gala de uitslag bekend en blijkens het verslag in Televizier sprongen en dansten de winnaars van blijdschap in het rond. Joop van den Ende trok een lange neus naar de zwartkijkers. Hij noemde de bekroning een afstraffing voor de vele kritiek die over de serie was heen gekomen.
Harde kern
De finish van de lange weg naar morgen, waarvan het Goede Tijden-lied rept, was daarmee nog niet bereikt. Gezichten verschenen, andere verdwenen. De harde kern bleef intact: Jette van der Meij (Laura), Caroline de Bruijn (Janine) en Erik de Vogel (Ludo). De laatste twee zijn net als in de serie in het echte leven een paar. Ook andere oudgedienden als Babette van Veen en Cas Jansen waren weer te porren voor een soapcomeback.
Soms geluk en soms verdriet
Het leven biedt soms geluk en soms verdriet. Guusje Nederhorst, Frédérique Huydts en Antonie Kamerling stierven op jonge leeftijd, Wik Jongsma (meneer Harmsen) is ook niet meer onder ons. Olga Madsen, ook wel de moeder van de Nederlandse soap genoemd, overleed in 2011.
