Uit het hart,
Wat fijn voor Hélène Hendriks dat De Oranjewinter zo’n grote hit is op SBS 6. Ze zat er met Catherine Keyl en hintte op dat andere programma waar ze samen aan een tafel zaten: HLF8. Dat programma was met dezelfde mensen aan tafel geen succes. Zo zie je maar dat een uitzendtijd je kan maken of breken. De mannen van Vandaag Inside hebben een tijdstip geclaimd en Hélène wordt door hen en de fans van VI omarmd.
Ook de documentaire over Bassie en Adriaan werd megagoed bekeken. We zijn allemaal met ze opgegroeid en ze zijn echte tv-iconen. Dus zong ik vol op mee: “Hallo vriendjes en vriendinnetjes!” Maar waar waren alle vriendjes van het duo? Goed, Paul de Leeuw en Mart Hoogkamer waren er, en een fan die later voor ze ging werken. Maar een Joop van den Ende en Paul ‘Drommels, drommels, drommels’ van Gorcum niet. Acteurs die niet zo blij waren omdat ze te weinig verdienden aan de herhalingen, zaten niet in de docu. Eerst dacht ik nog dat het de documentaire wellicht niet compleet zou maken. Maar tegen het einde deed de docu precies wat een aflevering van Bassie en Adriaan moet doen: blij maken. Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen.
Een documentaireserie van een heel andere orde verdiende ook het hoofdpodium van NPO 2. Margriet van der Linden is na twee jaar afwezigheid terug met een serie over geweldsmisdrijven en moorden in Amerika. Ik kwam haar tegen en toen ze de naam Matthew Shepard zei, wist ik genoeg. Deze jongen is vermoord omdat hij homo was. Mishandeld en achtergelaten aan een hek op een verlaten landweg. Toen hij aan zijn verwondingen stierf, was in Amerika voor velen de maat vol. Hij werd het symbool van homohaat dat in de kiem gesmoord moest worden.
Er zijn natuurlijk ook mensen die dat onzin vinden, ook een op het eerste oog aardige dame in deze reeks. Dat maakt het in vele gevallen dubbeleng. Daar stond ze met haar kinderen met borden waarop stond te lezen dat Matthew in de hel zou branden. En een kind van een jaar of 7 had een bord vast waarop stond dat homoseksualiteit een misdaad is. Hij wist natuurlijk niet wat het betekende, maar ook hier werd het geloof misbruikt om haat te zaaien. Was Matthew niet gewoon een slachtoffer van een uit de hand gelopen drugsdeal? Ook die optie moet natuurlijk opengelaten worden, wil je objectief blijven. De worsteling van Margriet was meer dan oprecht en boeiend. Maar het beste was haar eindconclusie: maakt het wat uit? Matthews moord stond voor het gevoel ‘en nu is het genoeg’, de discussie kwam op gang.
Ik vraag u uit het hart: kijk deze docu terug. Niet voor mij of voor Margriet, maar voor een betere wereld.
