Regisseur Sandra Beerends vertelt in 2Doc: Ze noemen me Baboe het levensverhaal van een Indisch meisje dat in de jaren 40 als nanny in een Nederlands gezin terechtkwam. Ze werd ‘baboe’, zoals een kinderoppas in Nederlands-Indië heette.
Ze moest eigenlijk trouwen, maar de Javaanse Alima had heel andere plannen. Het gezin nam haar mee naar Nederland en keerde ook weer terug naar Indonesië. Alles veranderde toen de oorlog uitbrak en haar ‘bijna-familie’ in een Japans interneringskamp belandde.
Sandra Beerends
Bijzonder is de manier waarop Beerends het verhaal vertelt. Doordat ze beelden, geluiden en muziek uit verschillende filmarchieven gebruikt in combinatie met een indringende vertelstem, is het net alsof Alima zelf verslag uitbrengt van haar roerige leven. (HH)
