Chantal Janzen had nooit verwacht dat ze het Eurovisie Songfestival zou presenteren. Een mooie en pittige klus vindt ze het, waarbij ze steeds meer waardering krijgt voor haar voorgangers.
Tekst: Dominique Hofman
Je gaat met Jan Smit de voting doen. Kijk je er al naar uit?
“Ik ben vooral benieuwd wie er allemaal voor de camera verschijnt. Van tevoren weten we de namen, maar ’s avonds zie je pas welke vogel er staat. Lijkt me enig als er zo’n extravagant type als Emma Wortelboer tussen zit. Er zullen namelijk waarschijnlijk veel van dezelfde gesprekjes ontstaan, omdat de meeste mensen je willen complimenteren met de show.”
Hoe bereid je je voor op zo’n pittige klus?
“Trainen en gezond eten, zodat je een goede conditie hebt. Ik heb ook vorige edities teruggekeken om iets te leren van de presentatoren. Vroeger was hun presentatie wat robotachtig, maar nu denk ik: petje af. Je moet toch elke keer vier uur lang die bal hooghouden en het script fris zien te houden. En zeker, genieten mag, maar tijdens de show moet jij aan het stuur staan. Je kop erbij houden en al helemaal niet denken aan al die 190 miljoen kijkers.”
Ben je bang dat er dingen misgaan?
“Mijn ergste nachtmerrie is dat iemand het podium oprent om een politiek statement te maken. Maar me verspreken of struikelen is het risico van het vak. Dan begin ik opnieuw of zeg ik dat ik van de spanning moet stotteren. Al dacht ik daar twintig jaar geleden anders over. Toen was me verspreken juist mijn ergste nachtmerrie.”
Wat vindt je gezin ervan dat je dit gaat doen?
“Ontzettend leuk, maar het is niet dat we er het voortdurend over hebben. Als je een gezin hebt, hoop je juist dat het thuis niet over werk gaat. Wat wel heel leuk is: als ik iets belangrijks heb, krijg ik video’s toegestuurd waarin ze me succes wensen en vind ik tekeningen in mijn tas. En een afgekauwd legopoppetje van mijn jongste zoon, dat geluk moet brengen.”
Ben je een Songfestivalfan?
“Ik kijk meestal niet tot het einde, want dat duurt me altijd te lang. Toen Duncan won wel, want mijn oudste zoon wilde het graag zien. Hij speelt piano en vond het magisch dat er een jongen achter de piano zat en mooi zong. Ik werd een beetje emotioneel na Duncans overwinning. Die jongen in zijn eentje tussen al dat geweld, dacht ik. Maar ook omdat hijzelf geëmotioneerd was en mijn zoon zo blij reageerde.”
Je zou ook niet willen meedoen?
“Ik heb nooit de ambitie gehad om als popartiest op te treden. Bovendien zou ik niet met de artiesten willen ruilen die constant – ook tijdens de repetities – op hun toppen van hun kunnen moeten presteren. Ik zou ook nooit meedoen aan spelletjesprogramma’s. Ben dan een luie kandidaat die te goed tegen haar verlies kan. Veel liever ben ik de spelleider. Daarom ben ik ook zo trots dat ik het Songfestival mag presenteren.”
Eurovisie Songfestival | dinsdag en donderdag | NPO 1 | 21.00 uur
